Dëshmitari 8 po e vazhdon dëshminë e tij në Dhomat e Specializuara të Hagës.
Pasi tregoi për një stërvitje të UÇK-së në Bajgorë, ai u pyet për një qendër të ndalimit pikërisht në zonën e njëjtë.
Dëshmitari ka treguar se për ekzistencën e kësja qendre e dinte i gjithë qyteti. Sipas tij, ajo shfrytëzohej për personat që bashkëpunonin me regjimin.
Nacionale sjell përgjigjet e plota të dëshmitarit 8:
Prokurorja: Po flsinim për një qendër ndalimi në Bajgorë. A kishit dijeni për ekzistencën e atij burgu që para se të merrnit pjesë në stërvitje?
Dëshmitari: Nuk dëgjohet.
Prokurorja: Çfarë dinit për atë?
Dëshmitari: Jo diçka specifike, vetëm e kemi ditur që ekziston një qendër ndalimi dhe kjo kanë qenë e njohur për gjithë qytetin.
Prokurorja: A iu kujtohet afërsisht se kur morët vesh për ekzistencën e qendrës së ndalimit në Bajgorë?
Dëshmitari: Duhet me qenë vera e vitit 1998.
Prokurorja: A ju kujtohet si e morët vesh?
Dëshmitari: Kryesisht në bazë të gojdhënëave.
Prokurorja: A iu kujtohet se prej kujt e keni marrë vesh?
Dëshmitari: Temat të cilat neve na kane preokupu në vitin 1998, një prej temave që është bërë diskutimi më i madh i asaj kohe ka qenë si të sigurojmë ushqim apo si të gjendemi në rrethana të ndryshme të situatës. Njëra prej temave ka qenë edhe kjo se ekziston një qendër e ndalimit në Bajgorë.
Prokurorja: Në njërën prej përgjigjeve ju thatë se këtë e dinin të gjithë civilët e asaj zone. Si e morët vesh që edhe civilët e dinin?
Dëshmitari: Nuk ka qenë një objekt i fshehur për publikun.
Prokurorja: A e dinit për çka ishte ky burg apo qendër ndalimi?
Dëshmitari: Për neve si qytetarë ka qenë e njohur se ka qenë për njerëz që e kanë shfrytëzuar momentin për plaqkitje apo vjedhje të ndryshme.
Prokurorja: A mund të sqaroni se çfarë deshët të thonit njihej si vend për kundërshtarë?
Dëshmitari: Ka qenë kryesisht e njohur për njerëzit që kanë bashkëpunuar me armikun të njohur si tradhëtarë.
Prokurorja: A mund të sqaroni se çka dinit ju për personat që bashkëpunonin me armikun?
Dëshmitari: Vetëm si informacion në mënyrë të përgjithshme. Ka qenë në dijeni për të gjithë qytetarët.
Prokurorja: Çka dinit ju për këtë temën e kolaboracionistëve?
Dëshmitari: Nuk kam qenë i vetëdijshëm që me kuptu komplet metodologjinë e një kolaboriacionisti. Vetëm e dijmë që jemi rritur qysh hapat e parë me ideologjinë që në asnjë rrethanë nuk duhet bashkëpunu me armikun.
Prokurorja: Kush konsiderohej si tradhëtar?
Dëshmitari: Njerëzit që kanë punuar për Ministrinë e Brendshme të Serbisë. Për këta jemi kanë në dijeni bazuar në gojëdhënat që kanë qarkullu në atë kohë.
Prokurorja: Ku mbështetshit në përgjigjen tuaj, si mund ta thoni këtë?
Prokurorja: Gjatë trajnimit a u bisedua për këtë problemin e kolaborcionistëve?
Dëshmitari: Si temë nuk kemi mujt t’i ikim, sepse të gjithë atje ka qenë zonë e vogël. Jo në mënyrë specifike nuk më kujtohet, vetëm si temë është diskutuar.
Prokurorja: A ju kujtohet me çfarë fjalë?
Dëshmitari: Secili individ duhet të ketë kujdes që në asnjë rrethanë nuk duhet me bashkëpunu me armikun.
Prokurorja: A iu kanë dhënë ndonjë udhëzim gjatë stërvitjes, se çka duhet të bëni nëse zbuloni ndonjë tradhëtar?
Dëshmitari: Jo, nuk kemi pas në mënyrë specifike. Si ushtar detyra jonë ka qenë mbrojtja e vijës.
Prokurorja: Çfarë duhet të bënit ju nëse dyshonit se persona të caktuar po bashkëpunonin?
Dëshmitari: Nuk kemi pas ndonjë detyrë për këtë.
Prokurorja: Në praktikë, çka bënit nëse e kuptonit se dikush po kryen aktivitete të tilla?
Dëshmitari: Pa dyshim që në bazë të rregullave është dashtë një person i caktuar të identifikohet. Nëse ne si ushtarë nuk kemi arrit, e kemi lajmëruar rastin te policia ushtarake. Ne nuk jemi marrë.
Prokurorja: A e dinit nëse në atë qendër mbaheshin civilë apo ushtarë?
Dëshmitari: Po mbaheshin civilë.
