Edhe përpara pushtimit, figura të tilla si gjenerali në pension David Petraeus, arkitekti i rritjes së SHBA-së në Irak në vitet 2007-2008, pretendoi se Rusisë i mungonin forcat që i nevojiteshin për kundërkryengritje.
Sipas burimeve të cituara nga Financial Times, të mërkurën herët, forcat ruse u filmuan duke u larguar nga territori i pushtuar i Osetisë në Gjeorgji, duke u drejtuar për në frontin ukrainas me një kolonë tankesh dhe armatura të tjera të rënda. Pamjet, të postuara disa herë në mediat sociale dhe nga këndvështrime të ndryshme, duket se konfirmojnë se pas tre javësh luftime të rënda, Moska po kërkon të forcojë forcat e saj në Ukrainë duke sjellë trupa të reja nga gjetkë.
Disa e kanë marrë këtë si një shenjë të sulmit të lëkundur të Rusisë. Por ngre gjithashtu pyetjen nëse cikli i bisedimeve të paqes midis Rusisë dhe Ukrainës është pak më shumë se një dredhi për t’u rigrupuar dhe për të fituar kohë derisa të mbërrijnë përforcimet. Edhe përpara pushtimit, figura të tilla si gjenerali në pension David Petraeus, arkitekti i rritjes së SHBA-së në Irak në vitet 2007-2008, pretendoi se Rusisë i mungonin forcat që i nevojiteshin për kundërkryengritje. Sot pyetja është nëse Moska i ka trupat që i nevojiten për të marrë territorin që kërkon. “Rusia po kërkon gjithnjë e më shumë të gjenerojë trupa shtesë për të forcuar dhe zëvendësuar humbjet e saj të personelit në Ukrainë”, tha këtë javë Ministria e Mbrojtjes e Britanisë. Për ta bërë këtë, Moska po ridislokon forcat nga “rrethi ushtarak lindor i Rusisë, flota e Paqësorit dhe Armenia. Ajo po kërkon gjithashtu gjithnjë e më shumë të shfrytëzojë burime të parregullta si kompani private ushtarake, mercenarë sirianë dhe të tjerë”, thuhet në deklaratë.
SHBA ka vlerësuar se rreth 6,000 trupa ruse kanë vdekur deri më tani; ukrainasit besojnë se shifra është mbi dyfishin e asaj. Në të kundërt, Moska tha më 2 mars se 498 kishin vdekur. Në konfliktet e armatosura, numri i të plagosurve është zakonisht disa herë numri i vdekjeve. Cilado qoftë shifra reale e vdekjeve dhe lëndimeve, forca pushtuese origjinale e Rusisë prej rreth 200,000 trupash ka luftuar për të mbajtur linjat e tepërta të furnizimit dhe për të rrethuar dhe më pas pushtuar qytetet e mëdha.
“Rusët kanë mungesë të dëshpëruar të fuqisë punëtore,”- tha Jack Watling, studiues në Institutin Mbretëror të Shërbimeve të Bashkuara.
“Ata kanë avancuar përgjatë akseve të shumta dhe kanë ndarë forcat e tyre. Nëse ata do të vepronin me një ritëm të lartë dhe do të kishin qenë në gjendje të bënin atë që kishin synuar, atëherë do të kishte kuptim, por duke pasur parasysh motivimin e ulët të trupave, ajo që ata në të vërtetë kanë arritur të bëjnë është të fiksohen në disa beteja urbane të pavarura dhe në secilën prej tyre u mungon masa për të marrë qytetet që po rrethojnë me sulm.” -shtoi ai.
Edhe pse trupat ruse vazhdojnë të shtyjnë përpara në jug dhe jug-lindje, kundërsulmet e Ukrainës kanë ngadalësuar përpjekjen e lëvizjes së Rusisë në Kiev. Në vend të kësaj, forcat ruse kanë rritur ritmin e breshërisë së artilerisë, siç kanë bërë në qytete të tjera, si Kharkiv. Chris Donnelly, një këshilltar i katër ish-sekretarëve të përgjithshëm të NATO-s për taktikat ushtarake sovjetike dhe ruse, argumenton se problemet e fuqisë punëtore të Rusisë shtrihen prej dekadash. Ai tha se planifikuesit ushtarakë rusë kishin qenë prej kohësh të vetëdijshëm për kufizimet e përdorimit të një ushtrie rekrutuese dhe moralin e ulët që trupat priren të kenë si rezultat. Përdorimi i gjerë i platformave të artilerisë nga Rusia dhe fokusimi në teknologjitë për automatizimin e proceseve të tilla si ngarkimi i predhave në tanke janë krijuar për të reduktuar besimin tek të rinjtë në vijën e parë, përcjell Dosja.al.
“Për vite me radhë, në njëfarë kuptimi, rusët janë përpjekur të ndërtojnë një ushtri pa ushtarë, kryesisht sepse ata ishin të vetëdijshëm për cenueshmërinë e trupave të tyre dhe gatishmërinë e tyre për të luftuar”, tha Donnelly, ndërsa vuri në dukje se pushtimi i Ukrainës ka ekspozuar të metat e kësaj qasjeje. “Ka pasur një llogaritje të gabuar serioze nga këndvështrimi i shtabit të përgjithshëm.”
Analistët thonë se trupat e sjella nga distrikti ushtarak lindor i Rusisë përgjithësisht shihen si më pak efektive sesa njësitë e përgatitura më mirë nga distrikti ushtarak perëndimor. Përdorimi i luftëtarëve të huaj, siç janë 16,000 sirianë që ministria ruse e mbrojtjes ka thënë se janë gati të luftojnë në Ukrainë, ofron gjithashtu vetëm një zgjidhje të pjesshme. Luftëtarët nga Afrika tropikale dhe ose ata që janë mësuar të luftojnë në rajonet e shkretëtirës së Lindjes së Mesme mund të jenë më pak efektivë në fushën e betejës ukrainase.
“Asnjë nga përvojat e tyre luftarake nuk do të vazhdojë. Ata nuk janë të njohur me terrenin dhe nuk kanë lidhje të fortë apo përkushtim ndaj kauzës, “- tha Watling.
“Ka një komponent këtu ku ata [rusët] po mendojnë në mënyrë cinike se kjo do të jetë e përgjakshme dhe e zymtë dhe do të ketë një çështje politike të brendshme me viktima, kështu që nëse nuk janë rusët që kthehen në çanta trupash, atëherë kjo është shumë më mirë për Putin.”-shtoi ai.
Megjithatë, disa analistë pretendojnë se forcat pushtuese shpesh hasin vonesa vetëm për t’u riorganizuar për të kapërcyer mangësitë logjistike. Anthony King, kryetar i studimeve të luftës në Universitetin e Warwick, sugjeron se bisedimet belbëzuese midis Ukrainës dhe Rusisë mund të jenë një tregues se Moska po kërkon të fitojë kohë për të rigjallëruar sulmin e saj.
“Pikëpamja ime është se janë vetëm rusët duke i vënë në krahë ukrainasit,” tha ai.
“Nëse Rusia humbet shumë më tepër trupa, ndoshta atëherë nuk do të jetë një dredhi cinike. Por në këtë pikë, ndihet si një pauzë taktike,” -përfundoi ai, duke lejuar forcat ruse të rigrupohen, përforcojnë dhe rregullojnë logjistikën e tyre.
