Mjedra i përket familjes së trëndafilit dhe shpesh nga herbalistët quhet “barishte e gruas”. Ka tetë lloje të këtij fruti, disa prej të cilave janë mjedra e kuqe, mjedra e zezë, mjedra e verës, mjedra blu.
Si gjethat ashtu edhe frutat e mjedrës janë të pasura me acid limoni, acid malik, acid tartarik, citrate, malate dhe tartarate të hekurit, kaliumit, kalciumit, kloridit të kaliumit, sulfatit dhe fosfatit, pektin, fragrina (një alkaloid që tonalizon indet) , B, C, E dhe fruktoza.
Mjedrat rriten në të gjitha rajonet e buta të botës dhe përmbajnë sasi të konsiderueshme të antioksidantëve polifenolë, siç janë pigmente anthocyanine, të cilat thuhet se janë mbrojtëse kundër inflamacionit, dhimbjes, kancerit, sëmundjeve kardiovaskulare, diabetit, alergjive dhe problemeve të shikimit.
Çaji i gjetheve të mjedrës është një nga testimet më të këndshme të të gjitha çajërave të bimëve. Shija është e ngjashme me çajin e zi, vetëm se ajo nuk përmban kafeinë.
Mjedrat thuhet se janë zbuluar nga perënditë olimpike, ndërsa kërkonin për manaferrat në malin Ida. Dihet se në kohët mesjetare, mjedra kishte përdorime të shumta, duke përfshirë lëngjet që përdoreshin në piktura dhe në dorëshkrime të ndriçuara.
I lartë në ORAC
Një studim ka treguar se gjethet e mjedrës kanë një vlerë më të lartë ORAC (kapaciteti absorbues radikal i oksigjenit). Studimi krahasoi pemët dhe gjethet e kultivuesve të ndryshëm të manaferrave, mjedrës së kuqe, mjedrës së zezë e bimëve të dredhëzave për të parë kapacitetin e tyre antioksidues.
Rezultatet treguan se në manaferrat e freskëta vlerat ORAC shkonin nga (35.0-162.1 μmol TE / g të materies së thatë), ndërsa në gjethe vlerat ORAC shkonin nga 69.7-182.2 μmol TE / g gjethe të freskëta (205.0-728.8 μmol e TE / g të materies së thatë).
Shtatzënia
Të gjeturat e një studimi sugjeruan se bima e gjetheve të mjedrës mund të konsumohet para shtatzanisë për të rritur pjellorinë dhe pas saj për të ndihmuar në rritjen e sasisë së qumështit tek gratë.
Aktivitet relaksues
Dihet gjithashtu se njerëzit kanë përdorur mjedrat për shekuj me radhë për të trajtuar plagët, diarrenë dhe dhimbjen e barkut. Për të provuar vlefshmërinë e këtyre mjeteve popullore, studiuesit vunë re veprimtarinë relaksuese të gjetheve të thata të mjedrës të përgatitura me një shumëllojshmëri tretësish. Ata gjetën se të paktën dy përbërës të ekstraktit të gjetheve të mjedrës shfaqin aktivitet relaksues në organet gastrointestinale, kështu që mund të jetë i dobishëm për disa nga këto sëmundje.
