Presidenti serb Aleksandar Vuçiq, i cili de facto ka qenë negociatori kryesor i Beogradit në dialogun me Kosovën për vite me radhë, nuk do ta vërë nënshkrimin e marrëveshjes kur të arrihet, por do ta bëjë kryeministrja e Serbisë, shkruan Demostat.
Demostati thotë se këtë mes rreshtash e ka thënë vetë Vuçiq në konferencën për media ku ka folur për propozimin evropian për normalizimin e marrëdhënieve Beograd-Prishtinë.
“Unë e di se çfarë do të vendos, por jo në emër të Serbisë. Ata do të vendosin në emër të Serbisë, natyrisht, pasi do të ishte në kundërshtim me Kushtetutën e Serbisë, organet e tjera kompetente shtetërore. dhe ndoshta edhe qytetarët”, tha Vuçiq në atë kohë.
Do të ishte e zakonshme dhe normale që marrëveshja të nënshkruhet nga kryeministri, sepse kjo del nga dispozita e Kushtetutës sipas së cilës Qeveria është organi ekzekutiv që zbaton politikën e brendshme dhe të jashtme të Serbisë.
Kur bëhet fjalë për marrëveshjet ndërkombëtare, procedura është që fillimisht të zhvillohen negociatat, pastaj të miratohet teksti i marrëveshjes për të cilën palët janë marrë vesh, pastaj secila palë e vërteton marrëveshjen, që do të thotë se përmbajtja e tekstit nuk mund të ndryshohet më.
Megjithatë, që kontrata të jetë e vlefshme, ajo duhet të kalojë në procesin e konfirmimit përpara Asamblesë Kombëtare.
Kur u nënshkrua Marrëveshja e Brukselit, kryeministri i Serbisë, Ivica Daçiq, e nënshkroi letrën më 19 prill 2013 në Bruksel.
Disa ditë më vonë, më 22 prill, Qeveria e Serbisë njëzëri pranoi të nënshkruajë Marrëveshjen e Brukselit, marrëveshja e parë mbi parimet që rregullojnë normalizimin e marrëdhënieve ndërmjet Beogradit dhe Prishtinës, dhe më 26 prill, pas një debati gjithëditor, Kuvendi i Serbisë miratoi Raportin e Qeverisë së Serbisë për procesin e mëparshëm të dialogut me Kosovën, pjesë përbërëse e të cilit ishte marrëveshja e propozuar e siguruar në Bruksel.
Profesoresha e drejtësisë Vesna Rakiq Vodineliq thotë për Demostatin se marrëveshja mes Beogradit dhe Prishtinës do të ketë të gjitha karakteristikat e një marrëveshjeje ndërkombëtare.
Ai thekson se sipas Kushtetutës së Serbisë, politikën e brendshme dhe të jashtme e udhëheq Qeveria e Serbisë, e cila është përgjegjëse për formulimin dhe zhvillimin e saj. Presidenti ka autoritetin të përfaqësojë Republikën e Serbisë brenda dhe jashtë vendit, por, siç thekson Rakiq Vodinelić, përfaqësimi dhe udhëheqja e shtetit nuk janë të njëjta.
“Ekziston një dispozitë e qartë kushtetuese sipas së cilës Qeveria zhvillon politikën e brendshme dhe të jashtme. Ajo që ndodhi në vendin tonë ishte se Vuçiq mori kompetencat e autoriteteve të tjera ekzekutive, por ndonjëherë edhe gjyqësore”, thotë ajo.
Nëse do të respektohej Kushtetuta, thekson ajo, marrëveshja duhet të nënshkruhet nga kryetari i Qeverisë së Serbisë. Rakiq Vodineliq, megjithatë, thekson se nuk përjashtohet që vetë Presidenti i Republikës ose ndonjë ministër, i cili do të duhej të kishte autorizimin e Qeverisë së Serbisë për nënshkrimin e marrëveshjes.
Fakti që, siç tha Vuçiq, populli do të vendosë për marrëveshjen, nuk do të thotë domosdoshmërisht se do të shpallet referendum, por mund të thotë se për të do të vendosin përfaqësuesit e popullit, përkatësisht deputetët e Kuvendit të Serbisë.
Rakiq Vodinelić gjithashtu beson se parlamenti duhet të deklarohet për një marrëveshje të mundshme para se të nënshkruhet, sepse ai është autoriteti më i “vjetër” dhe qeveria duhet të veprojë sipas udhëzimeve të saj.
